Και η είδηση αυτή έδωσε την ευκαιρία στην κυβέρνηση να βγει έστω και δειλά-δειλά και να πανηγυρίσει, πως δήθεν κατάφερε να συγκρατήσει την άνοδο των τιμών και να υποσχεθεί καλύτερες μέρες για τους καταναλωτές, αλλά λόγω θέρους και για τους τουρίστες.
Το μόνο ο βέβαιο είναι ότι και στην περίπτωση του πληθωρισμού οι αριθμοί δεν λένε την αλήθεια, αφού σε ανεξαιρέτως όλα τα προϊόντα και όλες τις υπηρεσίες οι τιμές καλπάζουν με ξέφρενο ρυθμό.
Ιδιαίτερα δε στα τρόφιμα, στα ποτά και αναψυκτικά, αλλά και στις τουριστικές υπηρεσίες η άνοδος των τιμών από πέρυσι είναι αλματώδης.
Το διαπιστώνουν καθημερινά τόσο οι Έλληνες καταναλωτές, όσο και οι ημεδαποί και ξένοι τουρίστες. Οι τελευταίοι μάλιστα διαπιστώνουν με απόγνωση ότι οι αυξήσεις στο λεγόμενο τουριστικό πακέτο είναι της τάξης σχεδόν του 25% σε σχέση με πέρυσι.
Οι τιμές στη διαμονή «καίνε», το ίδιο και οι τιμές των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων, όπου στην Ελλάδα έχει καταστρατηγηθεί κάθε έννοια του ανταγωνισμού.
Και για τις τιμές των ξενοδοχείων και δωματίων έστω ότι υπάρχει επαρκής προσφορά και παρεμβάσεις δεν μπορούν να γίνουν από την κυβέρνηση.
Στα ακτοπλοϊκά εισιτήρια, όμως, αυτό δεν συμβαίνει. Πως θα φθάσει ο τουρίστας στον προορισμό των διακοπών σε ένα νησί; Κολυμπώντας;
Αλλά η κυβέρνηση Μητσοτάκη ούτε να σκεφτεί δεν θέλει μια παρέμβαση για να συγκρατηθούν οι τιμές στα εισιτήρια των πλοίων, παρά το γεγονός ότι πρόκειται για μια ολιγοπωλιακή αγορά.
Έτσι για να ταξιδέψει μια τετραμελής οικογένεια με αυτοκίνητο σε ένα νησί των Κυκλάδων και να επιστρέψει στον Πειραιά πρέπει να δαπανήσει περίπου 600- 650 ευρώ, ενώ αν «τολμήσει» να σκεφτεί διακοπές σε νησί των Δωδεκανήσων τότε το κόστος των εισιτηρίων αγγίζει τα 1.000 ευρώ.
Βέβαια οι ακτοπλόοι υποστηρίζουν ότι φέτος δεν έκαναν αυξήσεις, αλλά ακόμη και αυτό να ισχύει, οι τιμές είναι έξω από κάθε λογική και σίγουρα προκαλούν πονοκέφαλο στους τουρίστες Έλληνες και ξένους.
Αν αναλογιστεί κανείς ότι και οι τιμές στην εστίαση έχουν εκτιναχθεί και απαιτούνται περί τα 30 ευρώ μίνιμουμ το «κεφάλι» για διατροφή μόνο για μια φορά την ημέρα, τότε ολοκληρώνεται η εικόνα της απόγνωσης των παραθεριστών.
Και αν μπουν στον καλοκαιρινό λογαριασμό των παραθεριστών και οι τιμές για τις ομπρέλες και τις ξαπλώστρες στις παραλίες των νησιών γιατί τότε το αβίαστο συμπέρασμα είναι ότι οι διακοπές στην Ελλάδα είναι είδος πολυτελείας.
