Από αυτή εδώ τη στήλη πριν μερικές ημέρες (03/01/2025) άλλωστε είχαμε αναφέρει πως το βασικό κριτήριο για την επιλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από τον πρωθυπουργό θα ήταν το κομματικό συμφέρον και όχι η πολιτική συναίνεση.
Και πράγματι ο Κυριάκος Μητσοτάκη επέλεξε τον Κώστα Τασούλα εκτιμώντας ότι έτσι θα κατευνάσει τις αντιδράσεις των δεξιών ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας που έχουν αρχίσει να εγκαταλείπουν το «μαντρί» θεωρώντας πως η Νέα Δημοκρατία επί των ημερών του Κ. Μητσοτάκη έχει απολέσει την ιδεολογική της ταυτότητα.
Γιατί μπορεί ο κ. Τασούλας να είναι ο σημερινός Πρόεδρος της Βουλής -και αυτό να πρόβαλε ως δικαιολογία για την επιλογή του ο Κ. Μητσοτάκης κάνοντας πολιτικό unfair και σπάζοντας την παράδοση δεκαετιών για πρόταση από το κυβερνών κόμμα Προέδρου από τον αντίπαλο πολιτικό χώρο χάριν της συναίνεσης- αλλά δεν παύει να είναι στις συνειδήσεις των δεξιών ψηφοφόρων ένα ακραιφνής δεξιός πολιτικός, πολιτικό «παιδί» του Ευάγγελου Αβέρωφ.
Με την επιλογή λοιπόν του συγκεκριμένου πολιτικού ανδρός για νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο πρωθυπουργός ελπίζει ότι όχι μόνο θα σταματήσει τις διαρροές δεξιών ψηφοφόρων από τη ΝΔ –ήδη έχουν «χαιρετήσει» 1.000.000 στο τελευταίες ευρωεκλογές- αλλά ενδεχομένως θα πετύχει και την πολυπόθητη επιστροφή κάποιων από αυτούς στο συντηρητικό κόμμα.
Και έτσι απέδειξε περίτρανα, πως διόλου ενδιαφέρεται για την πολιτική συναίνεση σε αυτές τις δύσκολες εποχές σε διεθνές επίπεδο και το μόνο που επιδιώκει είναι να κρατήσει «ζεστούς» μέχρι τις επόμενες εκλογές τους εν δυνάμει ψηφοφόρους του κόμματος του.
Σε κάθε περίπτωση η επιλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη ενός κομματικού προσώπου για το ύψιστο πολιτικό αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, αποτελεί δείγμα πολιτικού καιροσκοπισμού και δίνει πλέον «σήμα» στην αξιωματική αντιπολίτευση να δει με διαφορετικό μάτι την κυβέρνηση.
Γιατί πράγματι στο ΠΑΣΟΚ με τη στάση που τήρησαν, περιμένοντας τον Κυριάκο Μητσοτάκη να ανακοινώσει την επιλογή του για τον ΠτΔ, έδειξαν να μην κατανοούν το πραγματικό πρόσωπο του πρωθυπουργού. Έδειξαν να πιστεύουν στα λεγόμενα του πρωθυπουργού περί συναίνεσης, παρά το γεγονός επί του πρακτέου ουδέποτε επιχειρήθηκε συναίνεση, αφού ο Κυριάκος Μητσοτάκης συναίνεση θεωρεί την υποταγή των πολιτικών του αντιπάλων στα «θέλω» και βλέπει ως αποσταθεροποίηση κάθε αντιπολιτευτική δράση.
Μένει να φανεί αν η επιλογή Τασούλα θα αποτελέσει σανίδα σωτηρίας έστω και προσωρινή για την κυβέρνηση Μητσοτάκη στις δημοσκοπήσεις που θα ακολουθήσουν.
Πολιτικά, πάντως, δεν μπορεί να σταματήσει τον κυβερνητικό κατήφορο, αφού τα προβλήματα της κοινωνίας αντί να μειώνονται αυξάνονται και αντί να αμβλύνονται οξύνονται καθημερινά.
Και η καθημερινότητα αποτελεί το βασικό κριτήριο των ψηφοφόρων πάνω από την κάλπη.
