Το Μαξίμου κατά την πάγια τακτική του επιχειρεί με ανέξοδες υποσχέσεις και παχιά λόγια να εμφανίσει την Ελλάδα ως μια χώρα που έχει λύσει τα προβλήματα της και μεγαλοποιεί κάθε μέτρο που λαμβάνει για την δήθεν ενίσχυση των εισοδημάτων των πολιτών, την ίδια στιγμή που με άλλα μέτρα κάνει αυτό που ο σοφός λαός λέει από την μια τσέπη μας τα δίνουν και από την άλλη μας παίρνουν περισσότερα.
Τις τελευταίες ημέρες η κυβέρνηση έχει ξεκινήσει και πάλι μια επικοινωνιακή επίθεση που στοχεύει να πείσει τους πολίτες πως πρωταρχικό της μέλημα είναι η αύξηση των εισοδημάτων τους.
Η αρχή έγινε με την αύξηση του κατώτατου μισθού κατά περίπου ένα ευρώ την ημέρα καθαρά και συνέχισε με ανακοινώσεις για αυξήσεις στους μισθούς των στρατιωτικών και μόλις χθες με διαρροές για αυξήσεις και του προσωπικού των αστυνομικών, λιμενικών και πυροσβεστών.
Αυξήσεις-ψίχουλα βέβαια σε σχέση την τεράστια αύξηση του κόστους ζωής στην Ελλάδα αν και όποτε δοθούν και δεν αποτελούν «ανάχωμα» στις εντονότατες κοινωνικές αντιδράσει όχι μόνο για την οικονομία, αλλά και για το κράτος δικαίου και την ίδια τη δημοκρατία.
Σε κάθε περίπτωση, τα στοιχεία που δεν μπορούν να διαψευστούν και να παραποιηθούν όσο και αν το επιχειρεί με το επικοινωνιακό της ντεμαράζ η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι αυτά της ευρωπαϊκής στατικής αρχής, της η Eurostat, που δείχνουν πως η αγοραστική δύναμη των Ελλήνων είναι 30% κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο σύμφωνα με τα στοιχεία για το 2024 που δημοσιεύθηκαν πρόσφατα.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την αδιαμφισβήτητα αξιόπιστη Eurostat, η Ελλάδα είναι προτελευταία στην κατάταξη μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά το κατά κεφαλήν ΑΕΠ σε όρους αγοραστικής δύναμης, πάνω μόνο από την τελευταία η Βουλγαρία με 34% κάτω από το μέσο όρο της ΕΕ.
Αυτή είναι η σκληρή αλήθεια και καμιά κυβερνητική προπαγάνδα δεν μπορεί ν την αλλάξει, όπως δεν μπορεί να την αλλάξουν ούτε οι αυξήσεις του ενός ευρώ την ημέρα του κατώτατου μισθού, ούτε οι υποσχέσεις για αυξήσεις των μισθών των κακοπληρωμένων ένστολων και γενικότερα των φτωχοποιημένων δημοσίων υπαλλήλων.
Αν η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν αντιληφθεί ότι η εξυπηρέτηση των συμφερόντων των ισχυρών σε βάρος του συνόλου διαρρηγνύει την κοινωνική συνοχή, αν δεν στηρίξει ουσιαστικά τους εργαζομένους, αν δεν σταματήσει να μάχεται κάθε τι δημόσιο, τότε δυστυχώς το μόνο που θα γίνει είναι να εξακολουθήσουμε να παλεύουμε μόνο για να μην βρεθούν στην τελευταία θέση του μαυροπίνακα της φτώχειας κάτω και από τη Βουλγαρία.
