Τους βασικούς άξονες της «πράσινης» αναπτυξιακής στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ πάνω στους οποίους πρέπει να «πατήσει» η Ελλάδα, ειδικά στο πλαίσιο της ανάκαμψης την επόμενη μέρα της πανδημίας, παρουσιάζει ο Τομεάρχης Περιβάλλοντος και Ενέργειας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Σωκράτης Φάμελλος, στην ειδική έκδοση της εφημερίδας «Ταχυδρόμος» για την πράσινη ανάπτυξη, με τίτλο «Greener», που δημοσιεύτηκε την Κυριακή 29 Νοεμβρίου. Στέκεται συγκεκριμένα στην ανάγκη για ένα νέο μοντέλο βιώσιμης ανάπτυξης, στη βάση των Στόχων του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, που θα απευθύνεται όμως και θα αφορά το σύνολο της κοινωνίας, με όρους κοινωνικής δικαιοσύνης ώστε κανείς να μην μείνει πίσω, όπως και στην ανάγκη για ένα κλιματικό νόμο για να επιτευχθεί ο στόχος της κλιματικής ουδετερότητας το 2050. Ένας στόχος, όπως υπογραμμίζει, που πρέπει όμως να συνδεθεί με χρηματοδοτήσεις, ευρωπαϊκές και εθνικές, με τις χρηματοδοτήσεις των φορέων γενικής κυβέρνησης και της αυτοδιοίκησης α’ και β’ βαθμού.
Ο Σ.Φάμελλος τονίζει ότι οι Περιφέρειες και οι τοπικές κοινωνίες, μέσω της ανάπτυξης Ενεργειακών Κοινοτήτων, πρέπει να έχουν κεντρικό ρόλο στη διαδικασία μετάβασης και μετασχηματισμού της οικονομίας μας προς μία «πράσινη» κατεύθυνση και υπογραμμίζει πως το σχέδιο βιώσιμης διαχείρισης των πόρων κάθε περιοχής οφείλει να ξεκινά από τα φυσικά χαρακτηριστικά κάθε περιοχής όπως το νερό και το φυσικό περιβάλλον.
Ειδική αναφορά κάνει τέλος, στο ρόλο της κοινωνίας, της πολιτείας και του δημόσιου τομέα στη διαδικασία μετασχηματισμού: «Η απαιτητική διαδρομή της πράσινης μετάβασης δεν μπορεί να υλοποιηθεί χωρίς ισχυρή Πολιτεία. Η πράσινη ανάπτυξη μπορεί να συμβάλει και στην ενίσχυση της Δημοκρατίας. Για να ανταπεξέλθουν όμως στις απαιτήσεις της μετάβασης η πολιτεία, η αυτοδιοίκηση και η κοινωνία οφείλουν να αξιοποιήσουν καινοτόμα επιστημονικά εργαλεία, που μπορεί ακόμα να μην έχουν ενσωματωθεί στα ευρωπαϊκά πρότυπα, καθώς και εργαλεία κοινωνικής διαβούλευσης και συν-αποφάσεων. Και εδώ η πολιτική οφείλει να αποδεχτεί τη συμμετοχή της κοινωνίας στις αποφάσεις»
«Για να ανταποκριθεί το ελληνικό δημόσιο χρειάζεται και στελέχωση και υποδομές στον τομέα του περιβάλλοντος. Καθυστερήσεις σε αυτή την υποχρέωση μπορεί να οδηγήσουν σε γενικευμένη ανησυχία και κοινωνικές εντάσεις. Και βέβαια είναι αδιανόητο εν μέσω πανδημίας να ξεπουλάει η κυβέρνηση τα ενεργειακά δίκτυα κοψοχρονιά, γιατί είναι πολύτιμα εργαλεία για αυτή τη μετάβαση»
«Ο δημόσιος τομέας μπορεί να αποτελέσει τον μεγαλύτερο καταλύτη επενδύσεων της πράσινης οικονομίας εφόσον γίνει αποτελεσματικός. Και σε αυτό οφείλει να στοχεύει και το Ταμείο Ανάκαμψης».
