Να χαιρετάς μια φορά την γερμανική σημαία και δύο φορές την γαλλική - αυτή την συμβουλή έδωσε στον νεαρό τότε Κολ ο Καγκελάριος Αντενάουερ, λίγο πριν αποχωρήσει από την Καγκελαρία στις αρχές του 1963.

Ο Αντενάουερ μόλις είχε συγκρουσθεί με τον Ντε Γκολ καθώς όταν η Γαλλογερμανική Συνθήκη του Ελιζέ ήλθε για επικύρωση στην Μπούντεσταγκ την τελευταία στιγμή προστέθηκε ένα προοίμιο που διευκρίνιζε ότι η στενή συνεργασία Βόννης-Παρισιού δεν αναιρεί το γεγονός ότι βασική αναφορά της Δυτικής Γερμανίας παραμένουν η διμερής συνεργασία τις ΗΠΑ αλλά κι η ένταξη στο ΝΑΤΟ.

Από τότε μέχρι και σήμερα παρ όλες τις παλινδρομήσεις των σχέσεων του Βερολίνου με το Παρίσι, η γερμανική πλευρά κρατούσε τα προσχήματα της προνομιακής συνεργασίας με την Γαλλία.

Έτσι η απόφαση της κυβέρνησης Σολτς να διαθέσει ένα πακέτο – μαμούθ ύψους 200 δις Ευρώ για να αποφύγει μιας μακράς διάρκειας εγκλωβισμό της Γερμανίας στην ύφεση ήταν το ποτήρι που ξεχείλισε για τον Μακρόν, που υπογράμμισε ότι δεν είναι η ώρα για εθνικές πολιτικές, αλλά για ευρωπαϊκή πολιτική.

Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία βρήκε την Γερμανία να πιέζει τους εταίρους της για επιστροφή στην κανονικότητα του Συμφώνου Σταθερότητας, καθώς οι αποκλίσεις από την δημοσιονομική πειθαρχία που μαζί με το Ταμείο Ανάκαμψης ήταν μέτρα ειδικού σκοπού είχαν σύμφωνα με το Βερολίνο ολοκληρώσει τον κύκλο τους.

Οκτώ μήνες μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία η Γερμανία επιλέγει μια εθνική στρατηγική χωρίς προσχήματα, η οποία αν εφαρμοσθεί όχι μόνον θα διασφαλίσει ότι το ηγεμονικό προβάδισμα της χώρας στην Ε.Ε-Ευρωζώνη δεν θα απειληθεί αλλά ότι θα διευρυνθεί.

Έτσι αν ό ένοικος του Μεγάρου των Ηλυσίων είχε επενδύσει στο Ταμείο Ανάπτυξης ως πρελούδιο της στροφής του Βερολίνου προς την εμβάθυνση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης το εθνικό γερμανικό πακέτο των 200 δις τον προσγείωσε στην σκληρή πραγματικότητα.

Ο Σολτς στην πράξη απαντά αρνητικά με καθυστέρηση μιας πενταετίας στις προτάσεις Μακρόν για την περαιτέρω εμβάθυνση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης όπως αυτές διατυπώθηκαν στον λόγο του Μακρόν στην Πνύκα στις αρχές Σεπτεμβρίου του 2017 και στο τέλος του ίδιου μήνα στην Σορβόννη.

Με τα παραπάνω δεδομένα οι προσδοκίες από την Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε στις Βρυξέλλες στις 20 και 21 Οκτωβρίου είναι από χαμηλές έως μηδενικές.
Στην καλύτερη των περιπτώσεων οι «27» θα διατυπώσουν ένα ευχολόγιο του ελάχιστου κοινού παρονομαστή και στην χειρότερη θα κλωτσήσουν το τενεκεδάκι προς την επόμενη Σύνοδο Κορυφής.

(Ο Γιώργος Καπόπουλος είναι δημοσιογράφος- διεθνολόγος)