Το 2016 με την επικράτηση του Brexit στο Δημοψήφισμα της Βρετανίας ενισχύθηκε σημαντικά η δυναμική νίκης του Τραμπ καθώς άρχισε να εμπεδώνεται η πεποίθηση ότι το αδιανόητο δεν αποκλείεται πλέον να συμβεί.

Υπάρχει αξιοπιστία σήμερα σε ένα σενάριο αποσταθεροποιητικού Ντόμινο ακροδεξιού λαϊκισμού;

Από την Σουηδία μέχρι και την Ιταλία η εκτόξευση της Ακροδεξιάς γίνεται πλέον στην Ευρώπη σε ένα τοπίο όπου δεν υπάρχει εναλλακτική πρόταση κυβερνητικής διαχείρισης στο πλαίσιο της πολιτικής ορθότητας.

Η Γηραιά Ήπειρος βαδίζει προς την χειρότερη μετά το 1945 κρίση με ορατή την προοπτική εγκλωβισμού σε μακροχρόνια ύφεση με τις πολιτικές δυνάμεις της κανονικότητας να έχουν χάσει την αξιοπιστία τους μετά από μια δεκαετία σκληρής δημοσιονομικής περιοριστικής πολιτικής που ακολούθησε την Κρίση στην Ευρωζώνη μετά το 2010.

Τα παραπάνω έχουν σχέση συγκοινωνούντων δοχείων με τις εξελίξεις στις ΗΠΑ με πρώτο σταθμό τις Ενδιάμεσες Εκλογές του επόμενου μήνα.

Αν όπως αναμένεται οι Δημοκρατικοί χάσουν τον έλεγχο του Κογκρέσου τότε θα έχει προεξοφληθεί η επάνοδος του Τραμπ και των Τραμπιστών στις εκλογές του 2024.

Επί δύο χρόνια οι ΗΠΑ θα ζουν μια πρόωρη προεκλογική εκστρατεία με εμφυλιοπολεμική ατμόσφαιρα ανάμεσα στο Κογκρέσο και τον Λευκό Οίκο.

Εύλογα τίθεται το ερώτημα αν τα παραπάνω μπορούν πρώτον να δώσουν μια νέα ώθηση στον Εθνικό Συναγερμό της Λεπέν και δεύτερον να αναγκάσουν τον Μακρόν που κυβερνά χωρίς κοινοβουλευτική αυτοδυναμία να προσφύγει σε πρόωρες βουλευτικές εκλογές.

Το μεγάλο ερώτημα είναι πλέον πώς θα αντιδράσει η γερμανική κοινωνία στον επερχόμενο βαρύ χειμώνα του 2022-23.

Σε μια χώρα που μεταπολεμικά γνώρισε μόνο μιας μικρής διάρκειας ύφεση το 1966 το ερώτημα είναι αν θα επιβιώσουν οι τραυματικές ιστορικές μνήμες που οριοθετούν στην πρώην Δυτική Γερμανία την δύναμη της Ακροδεξιάς.

Η κανονικότητα της Ακροδεξιάς σε επικοινωνιακό επίπεδο προωθείται από την ίδια την λειτουργία των ευρωπαϊκών θεσμών.

Αν σήμερα η Μελόνι είναι κανονικότητα της οικογενειακής φωτογραφίας των συνόδων κορυφής της Ε.Ε γιατί αύριο να μην είναι η Λεπέν;

Η απουσία πραγματικών εναλλακτικών επιλογών κυβερνητικής διαχείρισης στην Γηραιά Ήπειρο την τελευταία δεκαετία στο όνομα του Συμφώνου Σταθερότητας απαξίωσε τα κόμματα εξουσίας με μεγάλη μερίδα ψηφοφόρων να στρέφεται προς την Ακροδεξιά ή την αποχή.

Παρόμοιο το σκηνικό και στις ΗΠΑ όπου τίποτε δεν εγγυάται ότι την επόμενη μέρα των Ενδιάμεσων Εκλογών δεν θα ξαναδούμε σκηνές σαν αυτές της εφόδου των οπαδών του Τραμπ στο Καπιτώλιο.

Ο Ελεύθερος Κόσμος που κατά τον Μπάιντεν συγκρούεται με τα Αυταρχικά Καθεστώτα κινδυνεύει με την άνοδο της ακροδεξιάς να γίνει ευφημισμός σαν τον Εύξεινο Πόντο ή τον Ειρηνικό Ωκεανό.

(Ο Γιώργος Καπόπουλος είναι δημοσιογράφος- διεθνολόγος)