Οι εξελίξεις των τελευταίων εβδομάδων στην Βορειοανατολική Ουκρανία αλλά και στην περιοχή της Χερσώνας συνιστούν μεγάλη επιτυχία για το Κίεβο καθώς αμφισβητεί έμπρακτα την προσάρτηση των τεσσάρων επαρχιών από την Ρωσία.

Δεν βρισκόμαστε μπροστά σε συνολική ταχεία προέλαση των Ουκρανικών Δυνάμεων αλλά ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει ότι αμφιβολίες σκιάζουν πλέον την ικανότητα του Κρεμλίνου να υλοποιήσει τους στόχους του με διαχειρίσιμο κόστος.

Για την Μόσχα, μια ενδεχόμενη ήττα στην Ουκρανία είναι αδιανόητο σενάριο καθώς οι παρενέργειες της δεν αφορούν μόνον την παραμονή η όχι του Πούτιν στο Κρεμλίνο.

Ήττα στην Ουκρανία σημαίνει για την Ρωσία δεύτερο θάνατο της ΕΣΣΔ, καθώς θα χάσει όχι μόνον την επιρροή της στον Καύκασο και στην Κεντρική Ασία, αλλά θα βρει μπροστά της ένα νέο κύμα αποσχιστικών εθνικισμών με επίκεντρο το Βόρειο Καύκασο.

Από τα παραπάνω προκύπτει ότι όσο θα αυξάνεται το ενδεχόμενο ήττας στην Ουκρανία, αλλά και μακρόχρονης εμπλοκής, το Κρεμλίνο θα επιχειρήσει να κλιμακώνει την σύγκρουση στέλνοντας ένα μήνυμα αποφασιστικότητας προς την Δύση.

Έτσι μπορεί να αξιολογηθεί το αντίκρισμα και η αξιοπιστία της απειλής της ρωσικής πλευράς για ενδεχόμενη χρήση πυρηνικών όπλων.

Οσο θα αυξάνεται η πιθανότητα ήττας στα μέτωπα της Ουκρανίας τόσο η ασάφεια που συντηρεί η Ρωσία για την χρήση πυρηνικών όπλων θα αντιμετωπίζεται ως κάτι παραπάνω από επικοινωνιακή κίνηση.

Εδώ και καιρό η δυναμική προέλασης των ρωσικών δυνάμεων φαίνεται να έχει εξαντληθεί ενώ στα μέτωπα του Χαρκόβου και της Χερσώνας δοκιμάζεται η αμυντική τους αξιοπιστία.

Τούτων λεχθέντων για πρώτη φορά μετά την εισβολή στην Ουκρανία στα τέλη του Φεβρουαρίου υπάρχει στα ρώσικα ΜΜΕ ανοικτή κριτική προς τον Πούτιν και την στρατιωτική ηγεσία για την διαχείριση της στρατιωτικής σύγκρουσης.

Η κλιμάκωση του Πούτιν με το τρίπτυχο προσάρτηση, επιστράτευση και απειλή χρήσης πυρηνικών ήταν από ότι φαίνεται ένα μήνυμα προς τις ΗΠΑ και την Δύση ότι η Ρωσία είναι αποφασισμένη να αποκρούσει την αντεπίθεση των ουκρανικών δυνάμεων διακινδυνεύοντας την κλιμάκωση και την διάχυση της σύγκρουσης.

Οι επόμενες βδομάδες θα δείξουν τις πραγματικές αντοχές των δύο αντίπαλων πλευρών στο πεδίο των συγκρούσεων.

Με τα σημερινά δεδομένα αποκλείεται για το ορατό μέλλον η αναζήτηση συμβιβαστικής λύσης στην πολεμική σύγκρουση, με μόνη δυνατή σταθεροποιητική προσδοκία το πάγωμα της σύγκρουσης μιας εξέλιξης που θα είναι αποδοχή μιας Ντε Φάκτο διχοτόμησης.

Για πρώτη φορά μετά από αιώνες ο χάρτης της Ευρώπης θα περιλαμβάνει απονομιμοποιημένα σύνορα…

Με άλλα λόγια μετωπική σύγκρουση ΗΠΑ-Ρωσίας χωρίς μια Νέα Γιάλτα ως πλαίσιο αλλά ούτε καν μια ανακωχή σαν αυτή που χωρίζει εδώ και εβδομήντα σχεδόν χρόνια την Βόρεια και Νότια Κορέα στο ύψος του 38ου παράλληλου.

(Ο Γιώργος Καπόπουλος είναι δημοσιογράφος-διεθνολόγος)