Εύλογα λοιπόν οι συνειδητοποιημένοι πολίτες αναρωτούνται, αν οι δημοσκοπήσεις λένε την αλήθεια και αν ναι αν οι συμπολίτες τους που συμμετάσχουν σ΄ αυτές είναι πράγματι αδιάφοροι για σοβαρά ζητήματα Δημοκρατίας, όπως είναι οι παρακολουθήσεις τηλεφώνων και γενικότερα της ιδιωτικής ζωής.
Για όσους δεν πιστεύουν στην ειλικρίνεια των δημοσκοπήσεων -και βέβαια είναι πολλοί αυτοί- η απάντηση είναι εύκολη. Λένε ψέματα οι δημοσκοπήσεις. Το σκάνδαλο των υποκλοπών δεν μπορεί να μην επηρεάσει τους ψηφοφόρους, τουλάχιστον όσοι δεν είναι φανατικοί οπαδοί του κυβερνώντος κόμματος.
Για όσους, όμως, οι δημοσκοπήσεις δεν είναι «στημένες» και πράγματι κάθε φορά απεικονίζουν «την φωτογραφία της στιγμής», όπως οι δημοσκόποι ισχυρίζονται, η απάντηση στο ερώτημα για τον επηρεασμό των ψηφοφόρων από το σκάνδαλο των υποκλοπών σίγουρα είναι πιο σύνθετη.
Είναι αλήθεια, ότι οι πολίτες για το πρώτο ζήτημα για το οποίο ενδιαφέρονται είναι τα οικονομικά του νοικοκυριού τους, αν έχουν δουλειά ή είναι άνεργοι, αν αμείβονται ικανοποιητικά ώστε να μπορούν να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους, να πληρώσουν για τα τρόφιμα τους, τους λογαριασμούς τους, τα δάνεια τους.
Όπως οι δημοσκοπήσεις δείχνουν, την ψήφο των πολιτών επηρεάζουν ακόμη ζητήματα εξωτερικής πολιτικής -ιδιαίτερα τις περιόδους πολεμικών συρράξεων και απειλών των γειτόνων μας-, αλλά και δημόσιας ασφάλειας, υγείας, παιδείας.
Και πάλι, όπως οι δημοσκοπήσεις δείχνουν, την ψήφο των πολιτών δεν πρόκειται να την επηρεάσουν ιδιαίτερα οι υποκλοπές.
Και εδώ μπαίνει το ερώτημα, είναι αυτή η αλήθεια και που οφείλεται;
Η απάντηση είναι ότι δεν είναι αυτή η αλήθεια. Οι υποκλοπές σίγουρα θα επηρεάσει μια μεγάλη μερίδα ψηφοφόρων, που βλέπουν πιο μακριά από αυτό καθαυτό το γεγονός.
Που βλέπουν την κυβέρνηση να διακατέχεται από μια αλαζονεία που σε κανέναν δεν αρέσει και αντί απαντήσεων να επιχειρεί κουκούλωμα της υπόθεσης.
Εκτός από τους φανατικούς οπαδούς της κυβερνώσας παράταξης, όλοι οι άλλοι πολίτες ακόμη αναρωτιούνται αν ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης είναι «πράκτορας ξένων δυνάμεων» και γι΄ αυτό τον υπέκλεπταν και τον παρακολουθούσαν.
Και απάντηση επ΄ αυτού δεν δόθηκε από την κυβέρνηση.
Και δυστυχώς η συνέχεια ήταν ακόμη χειρότερη. Η κυβέρνηση έφερε ένα σχέδιο νόμου για τον έλεγχο των δράσεων των κρατικών μυστικών υπηρεσιών, που δεν δίνει καμία λύση στο πρόβλημα. Το αντίθετο μάλιστα. Εμπλέκει στα παιχνίδια των μυστικών υπηρεσιών ακόμη και τον Πρόεδρο της Βουλής -πρέπει να δώσει άδεια για την παρακολούθηση βουλευτών μετά από αίτημα των μυστικών υπηρεσιών- που είναι θεσμικά ένα «υπερκομματικό» πρόσωπο υψηλού πολιτικού κύρους το οποίο δεν πρέπει να εμπλέκεται σε τέτοιες διαδικασίες.
Σε κάθε περίπτωση, ακόμη και αν οι υποκλοπές , σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, δεν αποτελούν βασικό κριτήριο εκλογικής συμπεριφοράς, σίγουρα προστιθέμενες στην αλαζονεία, το κουκούλωμα, την ακρίβεια, την ανεργία, τελικά θα καθορίσουν το εκλογικό αποτέλεσμα.
