Για τους Ευρωπαίους πολίτες που κανείς δεν μπορεί να αμφιβάλει για τα φιλειρηνικά τους αισθήματα ο τερματισμός της αιματοχυσίας στην Ουκρανία σίγουρα αποτελεί διακαή πόθο, καθώς ο πόλεμος αυτός γίνεται στα ευρωπαϊκά εδάφη και εκτός της απώλειας χιλιάδων ζωών έχει προκαλέσει και οξύτατα πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά ζητήματα.
Γιατί χρειάζεται μια «συμμαχία» Ευρώπης-Κίνας για τον τερματισμό του πολέμου;
Πολύ απλά γιατί η Ρωσία και οι ΗΠΑ δεν δείχνουν πρόθυμες να καθίσουν στο τραπέζι του διαλόγου, έχοντας χαράξει η καθεμιά από την πλευρά τους κόκκινες γραμμές.
Η Ρωσία του Πούτιν δεν θέλει να δείξει ότι υποχωρεί, γιατί έτσι όχι μόνο κινδυνεύει ο Πρόεδρος Πούτιν με πλήρη απαξίωση ίσως και με αποπομπή από την εξουσία ή ακόμη και δικαστική τιμωρία, αλλά και γιατί ενδεχομένως κινδυνεύει ακόμη και η ύπαρξη της ίδιας της Ρωσικής Ομοσπονδίας αν ηττηθεί είτε επί του πεδίου είτε διπλωματικά με ξεκάθαρο τρόπο.
Από την άλλη οι ΗΠΑ και αυτές -έχοντας και το πλεονέκτημα ότι βρίσκονται μακριά από το πεδίο των μαχών- θέλουν να δείξουν ότι πράγματι είναι η Δυτική υπερδύναμη που ηγείται όμως όχι μόνο στη Δύση αλλά σε ολόκληρο τον πλανήτη. Και βέβαια ηγείται της ισχυρότατης διακυβερνητικής στρατιωτικής συμμαχίας του ΝΑΤΟ που μπορεί αν το αποφασίσει να επιβληθεί δια των όπλων σε οποιονδήποτε αντίπαλο ή εχθρό.
Χθες, μάλιστα, ο γγ του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ, σε μια ακόμη επιπόλαιη δήλωση έριξε λάδι στη φωτιά που καίει στην Ουκρανία καθώς εμμέσως πλην σαφώς τάχθηκε υπέρ της προμήθειας μαχητικών αεροσκαφών από χώρες της Συμμαχίας στην Ουκρανία, εκτιμώντας ότι μια τέτοια κίνηση δεν θα μετατρέψει το ΝΑΤΟ σε μέρος του πολέμου, όταν ο Πούτιν έχει επισημάνει ακριβώς το αντίθετο απειλώντας και αυτός εμμέσως πλην σαφώς με επίθεση με πυρηνικά όπλα.
Και ακριβώς εδώ μπαίνουν στην δυσεπίλυτη εξίσωση η Ευρώπη και η Κίνα, που απαιτείται να προσεγγίσουν η πρώτη τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ και η δεύτερη τη Ρωσία για μια διπλωματική λύση με στόχο τον τερματισμό του πολέμου.
Και μάλιστα η παρέμβαση τους θα πρέπει να είναι εκτός από ψύχραιμη και άμεση. Γιατί όσο συνεχίζεται ο πόλεμος οι νεκροί θα πληθαίνουν. Και όσο η Δύση εξοπλίζει την Ουκρανία ο πόλεμος θα συνεχίζεται, επηρεάζοντας οικονομίες, κοινωνίες και αγορές.
Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι είναι εύκολο να βρεθεί μια αμοιβαία αποδεκτή διπλωματική ειρηνευτική λύση, καθώς άλλωστε ακόμη και η ουκρανική ηγεσία προφανώς επηρεασμένη από τις ΗΠΑ δεν δείχνει καμία διάθεση συμβιβασμού.
Αλλά επίσης κανείς δεν μπορεί να πιστεύει ότι έτσι όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα μπορεί να βρεθεί συμβιβαστική λύση χωρίς εμπλοκή της Ευρωπαϊκής Ένωσης , από την πλευρά της Δύσης και της Κίνας, από την άλλη πλευρά.
