Ο επικεφαλής της Αμερικανικής διπλωματίας Άντονι Μπλίνκεν που επισκέφθηκε, χθες, διαδοχικά Άγκυρα και Αθήνα, ακολούθησε πιστά την πολιτική αυτή, μοιράζοντας υποσχέσεις στην Τουρκία και αποδίδοντας τα εύσημα στην Ελλάδα.
Είπε στους Τούρκους αυτό που ήθελαν να ακούσουν, ότι δηλαδή ο ίδιος ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν στηρίζει ένθερμα το πακέτο που έχει στόχο τον εκσυγχρονισμό των υφιστάμενων F-16 και την παροχή νέων στην Τουρκία.
Βέβαια επειδή γνωρίζει ότι αυτή η υπόσχεση δεν μπορεί να υλοποιηθεί μόνο λόγω της επιθυμίας του Μπάιντεν, ανέφερε πως οποιαδήποτε πώληση στρατιωτικού υλικού πρέπει να έχει την έγκριση του Κογκρέσου. Γι΄ αυτό και δεν δεσμεύτηκε για το χρόνο υλοποίησης της υπόσχεσης του αυτής.
Τους Τούρκους, όμως, κάπως τους ικανοποίησε τελικά.
Θα έπρεπε να το πράξει αυτό ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ είναι η δική μας ερώτηση. Φυσικά και όχι γιατί η Τουρκία αποδεδειγμένα είναι ένας επικίνδυνος ταραξίας στην περιοχή μας και ένας άκρως επικίνδυνος σύμμαχος στους κόλπους του ΝΑΤΟ. Όχι μόνο αρνείται πεισματικά να έχει σε ετοιμότητα Ρωσικούς πυραύλους, αλλά και είναι η χώρα που κρατάει ανοιχτά τόσο ανοιχτού διαύλους επικοινωνίας με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, ενώ σχεδόν καθημερινά απειλεί την Ελλάδα παρόλο που υποτίθεται ότι ανήκουμε στην ίδια συμμαχία.
Αυτά, όμως, η αμερικανική διπλωματία, κάνει πως δεν τα βλέπει και ο ίδιος ο Αμερικανός πρόεδρος δηλώνει πρόθυμος να προμηθεύσει πολεμικά μαχητικά στην Τουρκία που ενδεχομένως θα μπορούσε να τα χρησιμοποιήσει εναντίον της Ελλάδας.
Σε ότι αφορά τη χώρα μας, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ μας μοίρασε απλόχερα συγχαρητήρια για τα επιτεύγματα μας. Τόνισε τη γεωπολιτική αξία της Ελλάδας, καθώς και τον ηγετικό ρόλος που επιτελεί η χώρα μας σε μια ευρεία περιοχή, που εκτείνεται από την Ανατολική Μεσόγειο μέχρι τα Βαλκάνια και τη Μαύρη Θάλασσα.
Μας επανέλαβε ότι οι ΗΠΑ θεωρούν την Ελλάδα ως έναν απαραίτητο εταίρο και βασικό σύμμαχο στο ΝΑΤΟ, που υποστηρίζει τη νοτιοανατολική πτέρυγα της συμμαχίας.
Τα ίδια, όμως, είπε ο Μπλίνκεν και στην Τουρκία. Και αυτή θεωρούν απαραίτητο εταίρο και βασικό σύμμαχο στο ΝΑΤΟ.
Καλή η διπλωματία, αλλά κάπου υπάρχει και το περί κοινού δικαίου αίσθημα.
Και αυτή η στάση των ΗΠΑ δεν το υπηρετεί.
Και στο δια ταύτα. Τι πρέπει να κάνουμε εμείς;
Να χαράξουμε συγκεκριμένη εθνική στρατηγική, με υπερκομματική συμφωνία και όταν απαιτείται να θέτουμε με επιτακτικό τόνο τις θέσεις μας και στις ΗΠΑ.
Καλές οι φιλοφρονήσεις αλλά πρέπει να επιδείξουμε και «διπλωματική πυγμή».
