Και έγινε το δυστυχώς το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη και όλα άλλαξαν. Ήταν το ελληνικό σημείο μηδέν που εκτός από την απέραντη θλίψη και οδύνη που προκάλεσε, άλλαξε και την προτεραιοποίηση των προβλημάτων των Ελλήνων.
Με τον πιο τραγικό τρόπο αναδείχθηκε και πάλι ότι το μείζον ζήτημα στις κοινωνίες είναι η προστασία της ζωής των ανθρώπων.
Άλλωστε τίποτα δεν είναι πολυτιμότερο από την ανθρώπινη ζωή και τίποτα δεν είναι χειρότερο από τον άδικο χαμό νέων ανθρώπων.
Η Δικαιοσύνη έχει αναλάβει να καταλογίσει ευθύνες και να οδηγήσει στο εδώλιο του κατηγορουμένου όλους όσους ευθύνονται για το τραγικό δυστύχημα.
Αλλά και οι πολίτες από την πλευρά τους επιζητούν δικαιοσύνη προς πάσα κατεύθυνση για τα λάθη και τις παραλείψεις που οδήγησαν δυο τρένα στην ίδια σιδηροδρομική γραμμή.
Και ευθύνες δεν είναι μόνο όσων έκαναν «ανθρώπινο λάθος», αλλά και όσων δεν φρόντισαν να μην υπάρχει περιθώριο για «ανθρώπινο λάθος» που θα στοίχιζε ζωές.
Ατάκες όπως αυτές του κυβερνητικού εκπροσώπου ότι «ο πρωθυπουργός δεν ήξερε» για την κατάσταση που επικρατούσε στους ελληνικούς σιδηροδρόμους δεν αποτελεί ελαφρυντικό και ακούγεται σαν προσβολή προς τους πολίτες.
Αν ο πρωθυπουργός δεν ήξερε, τότε πως κυβερνάται αυτή η χώρα;
Σε πλείστες άλλες περιπτώσεις κυβερνητικών λαθών, ακόμη και σοβαρών όπως η ακρίβεια και η αισχροκέρδεια, οι παρακολουθήσεις, η εξυπηρέτηση συμφερόντων, οι ψηφοφόροι του κυβερνώντος κόμματος μπορεί και να έκαναν αυτό που λαϊκά λέμε «τα στραβά μάτια».
Στην περίπτωση, όμως, της τραγωδίας των Τεμπών, αυτό δεν έγινε ούτε πρόκειται να γίνει.
Και το δείχνουν και οι δημοσκοπήσεις που -κακώς- έγιναν μετά την τραγωδία των Τεμπών.
Πολλοί είναι οι ψηφοφόροι του κόμματος του Μητσοτάκη που δηλώνουν την οργή τους και καταδεικνύουν ως βασική υπαίτια για το πολύνεκρο δυστύχημα την κυβέρνηση.
Μέχρι και τα φιλικά της μέσα ενημέρωσης , έχουν αναγκαστεί από τη λαϊκή κατακραυγή να χαμηλώσουν έστω και λίγο τους υπερασπιστικούς προς την κυβέρνηση τόνους.
Άλλωστε και αυτά υπόκεινται πλέον σε σκληρή κριτική από τους πολίτες.
Μετά την τραγωδία των Τεμπών τίποτα δεν είναι ίδιο.
Η εικόνα της κυβέρνησης Μητσοτάκη όχι απλά «γκρίζαρε», αλλά «μαύρισε». Και παρά το γεγονός αυτό δεν φαίνεται διατεθειμένη να αναλάβει τις πλήρεις ευθύνες της και αρέσκεται στην τακτική της διάχυσης τους μέχρι … εξαφάνισης τους.
Είναι, όμως, αδύνατον πλέον να υπεκφεύγει των ευθυνών της. Τα ψέματα τελείωσαν.
ΥΓ. Την αλήθεια δεν θα μπορέσει να κρύψει καμμιά κυβερνητική επιτροπή εμπειρογνωμόνων. Άλλωστε και οι δημοσκοπήσεις που τόσο «αγάπησε» η κυβέρνηση Μητσοτάκη δείχνουν ότι 2 στους 3 Έλληνες θεωρούν πως η επιτροπή που συγκροτήθηκε για το δυστύχημα δεν θα ρίξει φως στα αίτια της τραγωδίας.