Όσο και αν προσπαθούν να καμουφλάρουν την πραγματική εικόνα οι Δυτικοί ήταν και εξακολουθούν να είναι διχασμένοι για το πολυδιαφημισμένο εμπάργκο στο ρωσικό πετρέλαιο που ρέει άφθονο στις ξένες αγορές δια πολλών πλαγίων οδών και να γεμίζει τα ταμεία της χώρας του Πούτιν.
Και προσφάτως ενέσκηψε και άλλη μεγάλη διαφωνία στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αυτή τη φορά στον επισιτιστικό τομέα και ιδιαίτερα στις εισαγωγές σιτηρών και άλλων τροφίμων από την Ουκρανία.
Πολωνοί και Ούγγροι αποφάσισαν να μπλοκάρουν τις εισαγωγές μέχρι το τέλος Ιουνίου για να προστατέψουν όπως ισχυρίζονται την δικιά τους παραγωγή και τους δικούς τους αγρότες που έχουν ξεχυθεί στους δρόμους στήνοντας οδοφράγματα για να εμποδίσουν τα ουκρανικά σιτηρά να εισαχθούν στις χώρες τους.
Και είναι αλήθεια ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία περιόρισε τις δια θαλάσσης εξαγωγές αγροτικών προϊόντων και κυρίως σιτηρών από την Ουκρανία, αλλά οι εξαγωγές μέσω ξηράς συνεχίζονται και αυξάνονται προς τις γειτονικές ευρωπαϊκές χώρες.
Και παρά το γεγονός ότι αυτά τα αγροτικά προϊόντα θα έπρεπε να μην παραμένουν στην Πολωνία ή στην Ουγγαρία, αλλά να εξάγονται και να διατίθενται σε όλες τις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, αυτά παραμένουν στις γειτονικές αυτές χώρες της Ουκρανίας, δημιουργώντας υπερεπάρκεια και ρίχνοντας πολύ χαμηλά τις τιμές.
Έτσι μετατράπηκαν σε «σιτηρά της οργής» για τους Πολωνούς και τους Ούγγρους αγρότες οι οποίοι από την πλευρά τους πίεσαν ασφυκτικά τις κυβερνήσεις που έβαλαν στην άκρη την αλληλεγγύη προς την Ουκρανία και την συσπείρωση της ΕΕ κατά της Ρωσίας και αποφάσισαν εμπάργκο έστω και συγκεκριμένου χρόνου.
"Πρέπει να προστατεύσουμε την πολωνική γεωργία", δήλωσε ο Πολωνός ηγέτης του κυβερνώντος κόμματος PiS, Γιάροσλαβ Κατσίνσκι, , ενώ ο υπουργός Γεωργίας της Ουγγαρίας Ίστβαν Νάγκι κήρυξε επίσης προσωρινή απαγόρευση εισαγωγών γεωργικών προϊόντων από την Ουκρανία.
Η αντίδραση της Κομισιόν, ήταν μάλλον χαλαρή και περιορίστηκε σε διπλωματικές δηλώσεις του τύπου «η μονομερής δράση στο εμπόριο από μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι απαράδεκτη» και «σε τόσο απαιτητικούς καιρούς, είναι κρίσιμης σημασίας να συντονίζονται και να ευθυγραμμίζονται όλες οι αποφάσεις εντός της ΕΕ».
Δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα και όχι αυτή που παρουσιαζόταν εντέχνως όλο αυτό το διάστημα της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία.
Ούτε συσπείρωση της Δύσης υφίσταται -στο βαθμό τουλάχιστον που προπαγανδίζεται- ούτε η αλληλεγγύη προς την Ουκρανία και τον δοκιμαζόμενο λαό της είναι ανιδιοτελής.
Ακόμη και ο πόλεμος με τους χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες, τις κατεστραμμένες υποδομές και τις ισοπεδωμένες πόλεις, αντιμετωπίζεται από τη Δύση και την ΕΕ με εθνικά οικονομικά κριτήρια και όχι μόνο στους στρατιωτικούς εξοπλισμούς και την ενέργεια, αλλά και στον ζωτικό επισιτιστικό τομέα.
