Ο Κώστας Καραμανλής αν και επισήμως εκτός πολιτικής σκηνής, προφανώς δεν σκοπεύει να σταματήσει να μιλάει τη γλώσσα της αλήθειας και να καυτηριάζει πολιτικές και πολιτικούς σε εσωτερικό και εξωτερικό.
Η πρώτη παρέμβαση του Κώστα Καραμανλή έγινε ως προέδρου της ΣΕΚΕ της συνεταιριστικής οργάνωσης των καπνοπαραγωγών και η δεύτερη στην ομιλία του στην εκδήλωση για την παρουσίαση του βιβλίου του δημοσιογράφου Γιώργου Χαρβαλιά, με τίτλο «ΓΙΑΒΟΛ! ΑΙΜΑ, ΛΗΘΗ ΚΑΙ ΥΠΟΤΕΛΕΙΑ. Η ΑΓΝΩΣΤΗ ΕΛΛΗΝΟΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ».
Και ο πρώην πρωθυπουργό φυσικά και δεν μίλησε μόνο για τη ναζιστική Γερμανία και τα όσα συνέβησαν τα μαύρα χρόνια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου και της κατοχής στη χώρα μας.
Μίλησε και για τα πέτρινα χρόνια των μνημονίων, αλλά και για το σήμερα και την αλλαγή στάσης των δήθεν εταίρων και συμμάχων.
Για να αναλυθούν σε βάθος τα λεγόμενα Καραμανλή χρειάζεται εξαιρετικά προσεκτική ανάγνωση της ομιλίας του, αλλά υπάρχουν κάποιες αποστροφές του που αναδεικνύουν ότι τα πράγματα στην Ευρώπη και στην Ελλάδα δεν είναι όπως θα έπρεπε.
Για την Ευρώπη, ο πρώην πρόεδρος της ΝΔ το είπε ξεκάθαρα.
«Σε αυτή την δύσκολη και μάλλον διαρκώς επιδεινούμενη συγκυρία, ο ρόλος της Ευρώπης θα μπορούσε και θα έπρεπε να είναι κομβικός.
»Δυστυχώς, όμως, άλλη είναι η οδυνηρή πραγματικότητα.
»Η Ευρώπη, παρά τις δυνατότητες και την δυνητική επιρροή της περιορίζεται σε ρόλο κομπάρσου…».
Αυτό που έχει εξαιρετικό πολιτικό ενδιαφέρον είναι μια αποστροφή του Κώστα Καραμανλή, όταν αναφερόταν στη Γερμανία και στην συμπεριφορά της στα σύγχρονα χρόνια και ιδιαίτερα στις πολιτικές που άσκησε κατά της χώρας μας στα μνημονιακά χρόνια, που είχαν ως αποτέλεσμα, όπως ο ίδιος είπε την απώλεια σχεδόν του 30% του ΑΕΠ, πράγμα που μόνο σε παρατεταμένο πόλεμο μπορεί να συμβεί.
Και στη συνεχεια έριξε τη βόμβα, έστω και χρησιμοποιώντας ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Γιώργου Χαρβαλιά στο βιβλίο του: «Το χρεοστάσιο κηρύχθηκε από τις λεγόμενες “αγορές” που αποφάσισαν ότι το 2010 η Ελλάδα, με δημόσιο χρέος 120% επί του ΑΕΠ, δεν είναι σε θέση να εξυπηρετεί τα δάνεια της, αλλά μια δεκαετία αργότερα, όταν αυτό το χρέος είχε ξεπεράσει το 200% του ΑΕΠ, δάνειζαν τη “διασωθείσα” Ελλάδα με σχεδόν μηδενικά επιτόκια!”».
Το σχόλιο αυτό , πάντως, μπορεί να ερμηνευθεί και ως «καρφί», προς τη σημερινή κυβέρνηση καθώς η αύξηση του χρέους στο 200% του ΑΕΠ χρονολογείται επί κυβερνήσεως Μητσοτάκη. Και ακόμη πιο καυστικό είναι το γεγονός ότι επειδή ήταν αυτή η κυβέρνηση το 2020 οι ισχυροί της Ευρώπης δάνειζαν τη χώρα μας με ευνοϊκούς όρους. Γιατί άραγε; Μήπως γιατί ήταν –και παραμένει- πλήρως υποταγμένη στα κελεύσματα τους και στις απαιτήσεις των αγορών;
Κάποιοι νοήμονες Έλληνες πολίτες, που δεν φορούν κομματικές παρωπίδες μπορεί να ερμηνεύσουν και έτσι την αποστροφή Καραμανλή.
Και υπήρξε άλλο «καρφί», αυτή τη φορά για τα εθνικά μας θέματα, με τον Κώστα Καραμανλή να τονίζει ότι «Πλάνες και αυταπάτες στα εθνικά θέματα ούτε επιτρέπονται ούτε συγχωρούνται», εννοώντας την Τουρκία και την στάση τόσο της Ελλάδας όσο και της ΕΕ απέναντι της.
«Σφάλλουν λοιπόν σύμμαχοι και εταίροι, ή ακόμα χειρότερα εν επιγνώσει τους υποκρίνονται, όταν στο όνομα της συγκράτησης της Τουρκίας στο δυτικό στρατόπεδο, υποχωρούν στις απαιτήσεις της», είπε ο πρώην πρωθυπουργός, όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης ακολουθεί πολιτική κατευνασμού κατόπιν υποδείξεων των Ευρωπαίων που ουκ ολίγες φορές όχι απλά συγχωρούν την αναθεωρητική πολιτική του Ερντογάν αλλά επί της ουσίας την επιδοκιμάζουν.
Προφανώς ο Κ. Καραμανλής έστειλε χθες ένα ηχηρό μήνυμα. Θα συνεχίσει να μιλάει και πάντα τα όσα λέει έχουν βαρύνουσα πολιτική σημασία.
