Εξ ίσου επιτυχημένη ήταν και η ανάλυση της γερμανικής εφημερίδας που μεταξύ άλλων τόνιζε ότι πως μετά την ψηφοφορία στη γαλλική Εθνοσυνέλευση «ο Μακρονισμός είναι νεκρός».
Δυστυχώς για την πάλαι ποτέ κοινωνική και προοδευτική Ευρώπη, σήμερα ακόμη και οι κυβερνήσεις που επιχειρούν να εμφανιστούν κεντρώες ή έστω κεντροδεξιές έχουν αποφασίσει ότι στην πράξη θα εφαρμόζουν πολιτικές ακροδεξιές και νεοφιλελεύθερες.
Το απέδειξε για ακόμη φορά το τελευταίο διάστημα ο Γάλλος Πρόεδρος, που η αλήθεια είναι ότι ουδέποτε ξεκαθάρισε που τοποθετείται πολιτικά και ακολουθούσε μια αόριστη δήθεν κεντρώα πορεία.
Το θέμα είναι, όπως έγραψε πού επιτυχημένα η γερμανική SZ, ότι ο Μακρόν πούλησε την ψυχή του και συνεργάστηκε με την ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν για να περάσει ο ακροδεξιός νόμος για τους μετανάστες, αφού 20 βουλευτές του τον καταψήφισαν και 17 απείχαν.
Στη Γαλλία υπάρχει μεγάλη συζήτηση για το αν αυτή του η πολιτική κίνηση θα τον βλάψει. Οι απόψεις διίστανται.
Η αλήθεια είναι ότι πλέον ο Μακρόν δεν μπορεί να ελπίζει ότι θα προσελκύσει κεντροαριστερούς ψηφοφόρους, ενώ υπάρχει μεγάλο ενδεχόμενο να χάσει και κάποιους προοδευτικούς ψηφοφόρους του.
Υπάρχει και η άποψη, όμως, ότι έτσι μπορεί να κερδίσει ψηφοφόρους από τη Λεπέν, οπότε η ζυγαριά δεν γνωρίζει κανείς που θα γύρει.
Το βέβαιο είναι ότι και στη Γαλλία θριάμβευσε η ακροδεξιά ιδεολογία με την κάλυψη του δήθεν δημοκρατικού κέντρου.
Κάπως γνώριμο είναι αυτό σε μας. Γιατί και στην Ελλάδα, η κυβέρνηση Μητσοτάκη μοιάζει να κινείται όπως η κυβέρνηση Μακρόν.
Φέρνει μέτρα και ασκεί πολιτικές που σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να θεωρηθούν ότι κινούνται στον προοδευτικό χώρο, ενώ ταυτόχρονα επιχειρεί να δημιουργήσει την εντύπωση μιας κυβέρνησης με κοινωνικές ευαισθησίες.
Η στάση της στο μεταναστευτικό είναι σκληρή - μην ξεγελιέται κανείς με τους μετανάστες που θα πάρουν άδεια για να δουλέψουν στα χωράφια -, ενώ και η τελευταία απόφαση για ιδιωτικά πανεπιστήμια και κυρίως ο τρόπος που θέλει να την επιβάλλει δείχνουν τόσο το σκληρό νεοφιλελεύθερο πρόσωπο της όσο και την δεξιά αντίληψη της του αποφασίζω χωρίς ουσιαστικό διάλογο και νομοθετώ χωρίς πολιτικές συναινέσεις.
Όσο για το τι φοβάται η κυβέρνηση Μητσοτάκη, η απάντηση είναι ότι και η κυβέρνηση Μακρόν. Δεν φοβάται την κεντροαριστερά που αλληλοσπαράσσεται και είναι διασπασμένη.
Την ακροδεξιά φοβάται και κάνει ότι μπορεί για να την «κλέψει», απλώνοντας τις πολιτικές της από το κέντρο, την νεοφιλελεύθερη δεξιά των οικονομικών συμφερόντων μέχρι και την ακροδεξιά των εθνικιστών, ρατσιστών και ομοφοβικών.
Γιατί όπως αποδείχτηκε με το νόμο για τους μετανάστες που παίρνουν άδεια μόνο για σκληρή δουλειά εκεί που δεν πάνε οι Έλληνες και με την κωλυσιεργία για τη νομιμοποίηση του γάμου ομόφυλων ζευγαριών και την τεκνοθεσία, είναι όμηρος της ακροδεξιάς.
Και όπως αποδείχτηκε με τις προθέσεις για ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων παραμένει ακραία νεοφιλελεύθερη.
Τα επιδόματα που μοιράζει στους πεινασμένους απλά δημιουργούν ομίχλη για να σκεπάζονται οι πραγματικές πολιτικές της.
