Η συγκεκριμένη βράβευση αποδεικνύει δυστυχώς ότι σε παγκόσμιο επίπεδο κυριαρχούν οι σκοπιμότητες και οι συσχετισμοί, με τις ευλογίες του κατεστημένου των ελίτ και των διαπλεκόμενων συμφερόντων πολιτικών και οικονομικών που δεν διστάζουν να αλληλοβραβεύονται και να προκαλούν πολλάκις την παγκόσμια κοινή γνώμη.

Στην περίπτωση της »παγκόσμιας» Μελόνι η αμφισβήτηση μεγεθύνεται ακόμη περισσότερο καθώς αυτός που της απένειμε το βραβείο είναι ο αμφιλεγόμενος πολυδισεκατομμυριούχος Έλον Μάσκ.

Στην ίδια εκδήλωση, πάντως, με το βραβείο του Παγκόσμιου Πολίτη τιμήθηκε και ο Έλληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, με το βραβείο να του το απονέμει ο CEΟ της Pfizer Άμπερτ Μπουρλάς. Ένας επίσης αμφιλεγόμενος επιχειρηματίας, καθώς ήταν αυτός που κατάφερε να εκτοξεύσει σε άκρως προκλητικά επίπεδα τα κέρδη της φαρμακοβιομηχανίας που ηγείται την εποχή της πανδημίας του κορωνοϊού, προκαλώντας την παγκόσμια κοινή γνώμη.

Πολλοί θα υποστηρίξουν βέβαια ότι η βράβευση της Μελόνι δεν πρέπει να αμαυρώνει την βράβευση Μητσοτάκη. Όμως το γεγονός είναι ότι γεννώνται σκέψεις πως μπορούν να λαμβάνουν το ίδιο βραβείο πολιτικοί που εμφανίζονται ως θιασώτες διαφορετικών πολιτικών θεωριών.

Μήπως τελικά οι πολιτικές πεποιθήσεις δεν παίζουν σημαίνοντα ρόλο σε μια παγκοσμιοποιημένη κοινωνία στην οποία, χωρίς καμιά αμφιβολία, έχει κυριαρχήσει μια και μόνη «ιδεολογία», αυτή των συμφερόντων των ελάχιστων ισχυρών σε βάρος των δισεκατομμυρίων αδύναμων πολιτών του κόσμου;

Άλλωστε ο δισεκατομμυριούχος Έλον Μασκ το είπε όταν έδινε το βραβείο στη Μελόνι. Βραβεύεται «για την ισχυρή στήριξη της στην ΕΕ και τη διατλαντική συμμαχία και για την προεδρία της G7».

Βραβεύεται δηλαδή για την στήριξη της στους ολίγους και ισχυρούς και στα οικονομικά συμφέροντα.

Με τέτοιο σκεπτικό απονομής βραβείων μάλλον σε λίγο θα μιλάμε ανοιχτά για εκδηλώσεις τύπου πανηγυριών. Αν μάλιστα κάποια στιγμή δούμε και τύπους σαν τον Ερντογάν να βραβεύεται τότε θα μιλάμε ανοιχτά πλέον για την … χαμένη τιμή των βραβείων.