Και τώρα ετοιμάζονται να κάνουν ένα ακόμη λάθος και αντί να σκέφτονται πως θα τερματιστεί ο πόλεμος στην Ουκρανία, οι πρώτες τους σκέψεις δείχνουν ότι θέλουν να αντιδράσουν απέναντι στις πράγματι προσβλητικές τοποθετήσεις της κυβέρνησης Τραμπ , με κινήσεις που δεν θα συμβάλουν στη διασφάλιση της ειρήνης στην γηραιά ήπειρο, αλλά θα κλιμακώσουν περεταίρω τον πόλεμο.
Οι ανεπαρκείς Ευρωπαίοι ηγέτες δεν θέλουν να παραδεχτούν ότι κακώς σύρθηκαν σε ένα πόλεμο κατά της Ρωσίας και μάλιστα τον ενίσχυσαν οικονομικά και επί του πεδίου παρασυρόμενοι από την πολεμοχαρή όπως αποδείχτηκε προηγούμενη αμερικανική κυβέρνηση του Μπάιντεν και αυτό είναι το μεγαλύτερο λάθος τους.
Δεν θέλουν να δουν την αλήθεια σφαιρικά και προβάλουν μόνο την επιθετικότητα της Ρωσίας του Πούτιν, χωρίς να εξετάζουν τι την προκάλεσε. Αρέσκονται να ξεπλένουν τις δικές τους αμαρτίες και τις αμαρτίες της κυβέρνησης Μπάιντεν που τους έσπρωξε να συμμετάσχουν σε ένα καταστροφικό πόλεμο, ο οποίος πράγματι θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί, ισχυριζόμενοι ότι έχουν απέναντι τους έναν Πούτιν που σχεδιάζει να αιματοκυλήσει και να κατακτήσει την Ευρώπη.
Αρνούνται πεισματικά να ακούσουν τα επιχειρήματα της άλλης πλευράς ότι το ΝΑΤΟ ήταν αυτό που πλησίαζε κατ΄ αυτούς επικίνδυνα στα σύνορα τους και ότι ο πόλεμος (ειδική στρατιωτική επιχείρηση την βάφτισαν) έγινε ακριβώς γι' αυτό το λόγο.
Και τώρα που όπως τους είπε κατάμουτρα και απειλητικά ο αντιπρόεδρος του Τραμπ, Τζ. Ντ. Βανς, «υπάρχει νέος σερίφης στην πόλη», έχασαν τη γη κάτω από τα πόδια και νοιώθοντας προσβεβλημένοι, αλλά κυρίως εξαπατημένοι και «πουλημένοι» ψάχνουν να βρουν αντίδραση.
Και δυστυχώς, όλα δείχνουν ότι ετοιμάζονται να κάνουν ένα ακόμη λάθος. Επί της ουσίας αναζητούν τρόπου για να συνεχιστεί ο Ρωσο-ουκρανικός πόλεμος, παρά την δεδομένη πλέον αντίθετη θέση της ηγέτιδας δύναμης της Δύσης των ΗΠΑ.
Ένα λάθος που αν το συνεχίσουν οι μεγάλοι χαμένοι θα η Ευρώπη και οι της, γιατί εκτός από την Ρωσία θα κάνουν εχθρό και της ΗΠΑ με ότι αυτό σημαίνει.
Η ευρωπαίοι ηγέτες έστω και τώρα θα πρέπει να συνεκτιμήσουν τη νέα κατάσταση που έχει δημιουργηθεί σε παγκόσμιο επίπεδο με σοβαρότητα και ρεαλισμό.
Και βέβαια πρέπει να ανασυντάξουν τις δυνάμεις τους και να αποκτήσουν αμυντική αυτοδυναμία. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να συνεχίζουν τους πολέμους. Το αντίθετο μάλιστα, δια της ισχυρής πειθούς και της διπλωματίας να τους εμποδίζουν και στην περίπτωση που ξεσπούν να τους τερματίζουν άμεσα.
Αλλά για να το πετύχουν αυτό, πρέπει να αποδείξουν ότι δεν άγονται και φέρονται από κανέναν. Ότι δεν είναι υποτελείς και υποχείρια κανενός. Και πρέπει να το κάνουν με έργα και όχι με λόγια. Γιατί ως τώρα δεν έκαναν τίποτα. Όχι μόνο σε θέματα άμυνας, στηριζόμενοι στο αμερικανοκρατούμενο ΝΑΤΟ, αλλά ούτε καν σε ζητήματα που θα πετύχαιναν μια πραγματική ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, όπως για παράδειγμα Ευρωπαϊκό Σύνταγμα, ενιαία φορολογική και εργασιακή νομοθεσία και πολλά ακόμη.
Ας δουν λοιπόν οι Ευρωπαίοι ηγέτες πρώτα τα δικά τους λάθη, ας τα διορθώσουν και στη συνέχεια ας ρίξουν το ανάθεμα στους παλαιούς και τους νέους εχθρούς τους.
