Μήπως, όμως, ό,τι επιθυμούν οι αγορές δεν συμβαδίζει με αυτό που θα ήθελαν οι πολίτες αυτής της χώρας;

Μήπως ό,τι ενθουσιάζει τους επενδυτές εν τέλει δεν αποβαίνει προς όφελος του συνόλου της κοινωνίας, αλλά μόνο προς όφελος των ισχυρών της αγοράς;

Αν η Ελλάδα με τις πολιτικές του Κυριάκου Μητσοτάκη καταφέρει να προσελκύσει επενδύσεις, αυτή η «επιτυχία» θα οφείλεται στην προώθηση μέτρων -μεταρρυθμίσεις τις έχουμε βαφτίσει- που θα προσφέρουν απλόχερα προνόμια στους ισχυρούς σε βάρος των χαμηλών και των μεσαίων στρωμάτων και συνολικότερα της κοινωνίας.

Ένα απλό παράδειγμα είναι η φιλοσοφία της κυβέρνησης για την Υγεία. Φυσικά και δεν πρόκειται να επιδιώξει μια κυβέρνηση υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη την αναβάθμιση του δημόσιου συστήματος υγείας. Οι μεγαλοκλινικάρχες είναι παραδοσιακοί υποστηρικτές της και τα συμφέροντα τους είναι αντίθετα με ένα ισχυρό δημόσιο σύστημα, που αν ποτέ υπάρξει θα τους κλείσει τα «μαγαζιά».

Το ίδιο συμβαίνει και με την αναβάθμιση της δημόσιας τριτοβάθμιας παιδείας. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης βιωματικά θέλει να κυριαρχήσουν στη χώρα τα ξένα πανεπιστήμια και στους στόχους του είναι να αλλάξει μέχρι και το Σύνταγμα γι’ αυτό. Από το μυαλό του δεν έχει περάσει η ιδέα, πως αντί να κατακλείσουν την Ελλάδα τα ξένα πανεπιστήμια, θα μπορούσαν να αναβαθμιστούν τα ελληνικά δημόσια πανεπιστήμια και αυτά να προσελκύσουν ξένους φοιτητές, και μάλιστα επ’ αμοιβή, για να προσφέρουν μόρφωση σε γνωστικά πεδία, όπως η φιλοσοφία, η αρχαιολογία, ιατρική, οι στρατιωτικές σπουδές, η που η χώρα μας έχει πολλά «γαλόνια» να επιδείξει.

Όσο για τη Δικαιοσύνη, προφανώς και δεν πρόκειται να λυθούν τα μεγάλα της προβλήματα με μια νέα κυβέρνηση υπό τον Μητσοτάκη. Αυτό δεν τον συμφέρει καθόλου. Ο Μητσοτάκης έχει δείξει ελάχιστη προθυμία να διερευνήσει το μεγάλο σκάνδαλο των υποκλοπών, για το οποίο σύσσωμη η αντιπολίτευση τον καταδεικνύει ως κύριο υπεύθυνο. Ούτε βέβαια πείθει και η εξέλιξη του σκανδάλου της Novartis. Προφανώς λοιπόν και βολεύεται με την παρούσα κατάσταση.

Όσον αφορά δε τη μάστιγα της φοροδιαφυγής εξακολουθεί να είναι ανεξέλεγκτη και θα συνεχίσει να είναι με μια νέα κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας , αφού οι φοροδιαφεύγοντες ή φοροαποφεύγοντες είναι και αυτοί παραδοσιακοί υποστηρικτές της. Είναι κυρίως αυτοί που ο λαός ονομάζει ολιγάρχες. Και ο Μητσοτάκης έχει αποδείξει με την αμνηστία που έδωσε σε τραπεζίτες και άλλους ισχυρούς ότι όχι μόνο δεν σκοπεύει να τους ελέγξει αλλά τους προστατεύει με νύχια και με δόντια.

Η πορεία της κυβέρνησης της ΝΔ άλλωστε την περασμένη τετραετία δεν έχει να επιδείξει κάποια επιτυχία στην καταπολέμηση της διαφθοράς. Η Ελλάδα κατέλαβε την 51η θέση στον Δείκτη Αντίληψης Διαφθοράς της Διεθνούς Διαφάνειας πέρυσι, από την 60η θέση που είχε όταν ο Κ. Μητσοτάκης ανέλαβε την εξουσία, αλλά εξακολουθεί να είναι μια από τις χαμηλότερες θέσεις μεταξύ των χωρών της Ε.Ε

Αυτή είναι η πραγματικότητα.