Οι Ρώσοι από την πλευρά τους συνεχίζουν την επέλαση τους στην ανατολική Ουκρανία καταλαμβάνοντας αργά αλλά σταθερά ακόμη περισσότερα εδάφη της, ενώ σύμφωνα με τους διεθνείς αναλυτές οι κυρώσεις που τους έχουν επιβληθεί από τη Δύση μάλλον σαν ένα απλό τσίμπημα κουνουπιού μοιάζουν.
Σίγουρα τα τεκταινόμενα δεν έχουν καμιά λογική συνέχεια, αν θεωρήσουμε ως «λογική» την επιδίωξη για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία.
Μάλλον, όμως, συμβαίνει το αντίθετο. Κάποιοι επιθυμούν διακαώς τη συνέχιση του πολέμου μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας για τα δικά τους συμφέροντα.
Είναι γνωστό άλλωστε ότι η πλέον επικερδής βιομηχανία είναι η πολεμική και οι πωλήσεις οπλικών συστημάτων αφήνουν τεράστια κέρδη, που κάποιοι βάζουν πάνω από τις ανθρώπινες ζωές.
Και στις ΗΠΑ το «πολεμικό παιχνίδι» το γνωρίζουν καλά. Οι Ευρωπαίοι από την πλευρά τους, έστω και άθελα τους έχουν «τσιμπήσει« με τον Μακρόν να πρωτοστατεί αλλά και άλλους ηγέτες, όπως ο Τουσκ στην Πολωνία, να ακολουθούν και να μιλούν για πυρηνικό εξοπλισμό και εγκατάσταση του στα Ευρωπαϊκά εδάφη.
Ίσως και να είναι ελάχιστοι πλέον οι ευρωπαίοι ηγέτες που έχουν ακόμη στο μυαλό τους ως πρώτη επιδίωξη, ως πρώτιστο στόχο την λήξει του πολέμου στην Ουκρανία, μέσω της διπλωματικής οδού.
Όλοι έχουν επικεντρωθεί στους εξοπλισμούς με ένα και μοναδικό στόχο. Να ηττηθεί ο Πούτιν γιατί έχουν πειστεί πως αποτελεί τον μεγαλύτερο κίνδυνο, την μεγαλύτερη απειλή για την Ευρώπη.
Ακόμη και η Ουκρανία έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα. Η συνέχιση του πολέμου δεν γίνεται για την Ουκρανία, αλλά για την Ρωσία.
Γι’ αυτό άλλωστε και χθες ο Ουκρανός πρόεδρος Ζελένσκι εμφανίστηκε απογοητευμένος δηλώνοντας ότι η χώρα του δεν πρόκειται να μπει σύντομα στο ΝΑΤΟ και αυτό θα γίνει μόνο αν κερδηθεί ο πόλεμος με τη Ρωσία.
Πράγμα μάλλον δύσκολο, τουλάχιστον, όπως εξελίσσεται σήμερα η κατάσταση στο μέτωπο, με τους Ρώσους να προελαύνουν στην ανατολική Ουκρανία και παράλληλα να δείχνουν άκρως ανθεκτικοί στην οικονομία τους.
Άλλωστε, επίσης χθες δημοσίευμα της DW ανέφερε ότι οι Ευρωπαίοι εξακολουθούν να προμηθεύονται ρώσικο φυσικό αέριο και να γεμίζουν τα ταμεία τους με ζεστό χρήμα για να χρηματοδοτούν τον πόλεμο.
Και επίσης οι Ευρωπαίοι και γενικότερα οι Δυτικοί σύμμαχοι ξεχνούν τις προηγούμενες εκτιμήσεις τους, πως ο Πούτιν δεν θα μπορέσει να ανεχθεί μια ταπεινωτική ήττα και θα εξαπολύσει αυτός πρώτος πυρηνικό πόλεμο.
Και μόνο με αυτή την επαπειλούμενη εξέλιξη μάλλον δεν θα έπρεπε να υποδαυλίζουν τη συνέχεια ενός πολέμου που μπορεί να αποβεί μοιραίος για την ευρωπαϊκή ήπειρο.
ΥΓ. Και στην περίπτωση του πολέμου Ισραήλ-Χαμάς, ακριβώς το ίδιο συμπέρασμα βγαίνει. Πως στόχος είναι ο πόλεμος. Γιατί το πρόβλημα θα έπρεπε ήδη να έχει λυθεί εδώ και δεκαετίες με την αναγνώριση ενός Παλαιστινιακού κράτους.
