Το ΔΝΤ υπογραμμίζει πως προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι της Συμφωνίας του Παρισιού που υπογράφτηκε το 2015 για τον περιορισμό της υπερθέρμανσης θα πρέπει οι παγκόσμιες εκπομπές «να μειωθούν κατά τουλάχιστον 25 τοις εκατό σε σύγκριση με τις σημερινές εκπομπές, κάτι που θα απαιτούσε έναν συνδυασμό διαρκούς και μεγάλης αύξησης των φόρων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου (GHG), κανονισμών για τις εκπομπές και μεγάλων επενδύσεων σε χαμηλές εκπομπές άνθρακα τεχνολογίες».

Το ΔΝΤ σημειώνει ότι οι απαιτούμενες πολιτικές για το κλίμα θα πρέπει να εφαρμοστούν άμεσα προκειμένου να επιτραπεί «μια σταδιακή διαδικασία όπου οι φόροι των αερίων του θερμοκηπίου μπορούν να αυξηθούν σε μικρές και προβλέψιμες προσαυξήσεις, οδηγώντας τις ιδιωτικές προσδοκίες και συμπεριφορές και περιορίζοντας τις πληθωριστικές πιέσεις».

Ακόμα ο διεθνής οργανισμός τονίζει πως είναι πολύ σημαντικό οι νέες πολιτικές για το κλίμα που θα υιοθετηθούν από τις χώρες να είναι αξιόπιστες, ούτως ώστε «να προσφέρουν κίνητρα για επενδύσεις και έρευνα και ανάπτυξη σε τεχνολογία ουδέτερη από άνθρακα και να συμβάλλουν στην επιτάχυνση της αλλαγής των καταναλωτικών προτύπων προς εναλλακτικές λύσεις χαμηλών εκπομπών άνθρακα».

Επιπλέον θα πρέπει να υπάρξει συντονισμός των δημόσιων πολιτικών με τις νομισματικές πολιτικές, με στόχο τη διατήρηση χαμηλών αντισταθμίσεων παραγωγής και πληθωρισμού. «Οι αμφιβολίες σχετικά με τα διαπιστευτήρια σταθεροποίησης τιμών των κεντρικών τραπεζών θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ευρύτερη τιμαριθμική αναπροσαρμογή των μισθών και υψηλότερη αδράνεια πληθωρισμού, γεγονός που θα ενίσχυε περαιτέρω τους συμβιβασμούς παραγωγής-πληθωρισμού και το κόστος της μελλοντικής σταθεροποίησης», επισημαίνεται στην έκθεση.

Σε ότι αφορά στους κινδύνους, αυτοί εντοπίζονται κυρίως στις γεωπολιτικές εντάσεις του τελευταίου διαστήματος, οι οποίες τείνουν να αναχαιτίσουν τη διάθεση συνεργασίας μεταξύ των χωρών. Συγκεκριμένα στην έκθεση τονίζεται: «Η αύξηση των γεωπολιτικών εντάσεων που σχετίζονται με τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και η πρόσφατη επιδείνωση των σχέσεων Κίνας-ΗΠΑ έχουν θέσει σε κίνδυνο την παγκόσμια συνεργασία για τους κλιματικούς στόχους. Εάν προκύψουν διαφορετικά διεθνή πρότυπα, οι φόροι προσαρμογής στα σύνορα άνθρακα θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην αποφυγή υπερβολικής διαρροής και να επιταχύνουν τη σύγκλιση των φόρων και των κανονισμών με τα υψηλότερα παγκόσμια πρότυπα».