Ηρεμία πριν την καταιγίδα: στην φράση αυτή συμπυκνώνεται η ανήσυχη αναμονή εν όψει της προσάρτησης των τεσσάρων κατεχομένων επαρχιών της Ανατολικής Ουκρανίας στην Ρωσία.

Εκ πρώτης όψεως οι θέσεις των δύο πλευρών μοιάζουν με δύο συρμούς σε μονή σιδηροδρομική γραμμή που κινούνται προς μετωπική σύγκρουση.

Η Ρωσία έχει δεσμευτεί ότι μετά την προσάρτηση κάθε πλήγμα και προέλαση των ουκρανικών δυνάμεων στις τέσσερεις επαρχίες θα αντιμετωπισθεί σαν να ήταν επίθεση στην επικράτεια της Ρωσικής Ομοσπονδίας.

Με την αντεπίθεση των χερσαίων ρωσικών δυνάμεων να χρειάζεται χρόνο, η πιο πιθανή αντίδραση της Μόσχας στα πλήγματα της ουκρανικής πλευράς δεν μπορεί παρά να είναι η στοχοποίηση των εφοδιοπομπών που μεταφέρουν την στρατιωτική βοήθεια της Δύσης μέσω Πολωνίας και Ρουμανίας.

Από την μεριά της η Ουκρανία αν έχει την δυνατότητα θα επιχειρήσει να πλήξει στόχους στην Κριμαία αλλά και σε ρωσικό έδαφος.

Επόμενο βήμα της κλιμάκωσης για το Κίεβο θα μπορούσε να είναι η επίθεση σε έναν στόχο μεγάλης επιχειρησιακής και συμβολικής σημασίας που είναι εκτός της ρωσικής επικράτειας και των κατεχομένων.

Να επιτεθεί η Ουκρανία στην αποσχισθείσα το 1990 από την Μολδαβία ρωσόφωνη περιοχή της Τρανσδνειστρίας μια κίνηση που αν πετύχει θα είναι η πιο σκληρή ήττα που θα έχει καταγράψει σε επτά μήνες πολέμου η Μόσχα.

Η Τρανσδνειστρία, ντε γιούρε, ανήκει πάντα στην Δημοκρατία της Μολδαβίας και η αποστολή εκεί ρωσικών ενισχύσεων θα καταγραφεί ως εισβολή σε δεύτερη μετά την Ουκρανία χώρα.

Η Μολδαβία που ανήκε στην Ρουμανία την περίοδο 1918-1940 με την ονομασία Βεσαραβία είναι γλωσσικά και πολιτισμικά ένα δεύτερο Ρουμανικό κράτος και κατά συνέπεια η όποια ανάφλεξη στην περιοχή θα συμπαρασύρει και την Ρουμανία κράτους – μέλους της Ε.Ε και του ΝΑΤΟ.

Με άλλα λόγια πριν φθάσουμε στο σημείο που πρέπει η Μόσχα να αποφασίσει αν θα χρησιμοποιήσει τακτικά πυρηνικά όπλα υπάρχουν ακόμη αρκετά σκαλοπάτια κλιμάκωσης του συμβατικού πολέμου στην Ουκρανία.

Η απόφαση του Πούτιν για Δημοψηφίσματα, προσαρτήσεις και μερική επιστράτευση, ήλθε μετά την αντεπίθεση του Κιέβου στην Βορειοανατολική Ουκρανία αλλά και μετά την καταγραφή στην Σύνοδο Κορυφής της Ομάδας της Σαγκάης στην Σαμαρκάνδη των αποστάσεων ασφαλείας που έχουν υιοθετήσει απέναντι στο Κρεμλίνο η Κίνα και η Ινδία.

Όλα τα παραπάνω αθροιστικά κλόνισαν την πεποίθηση του Πούτιν ότι ο χρόνος δουλεύει υπέρ της Ρωσίας και ότι μετά τον σκληρό επερχόμενο χειμώνα του 2022-23 η ενότητα της Δύσης θα είναι παρελθόν.

Ο Πούτιν που δεν μπορεί να χάσει στην Ουκρανία καθώς η εξέλιξη αυτή θα σήμαινε τον δεύτερο και οριστικό αυτή φορά θάνατο της ΕΣΣΔ, δεν χρειάζεται απλώς μια νίκη, αλλά μια νίκη με την διαδικασία του κατεπείγοντος.