Το κίνημα των Πέντε Αστέρων που είχε έλθει πρώτο στις Εκλογές του 2018, καταγράφει σήμερα δημοσκοπικά ποσοστά λίγο παραπάνω από 10%.

Η διάλυση της κυβέρνησης Ντράγκι είναι αμφίβολο αν θα του αποφέρει κέρδη και ακόμη χειρότερο δεν έχει κανένα λόγο να οδηγήσει την χώρα σε πρόωρες εκλογές.

Όμως το γυαλί της περίπου κυβέρνησης εθνικής ενότητας του Ντράγκι έχει ραγίσει και ακόμη και αν ανανεωθεί η εμπιστοσύνη της Βουλής θα είναι μια εύθραυστη κυβέρνηση καθώς το ένστικτο της πολιτικής επιβίωσης υπαγορεύει έγκαιρη διαφοροποίηση από την φθορά της κυβερνητικής διαχείρισης.

Με άλλα λόγια το ερώτημα που τίθεται αν ο Ντράγκι που έσωσε το Ευρώ το 2012 θα μπορέσει σήμερα να σώσει την Ιταλία είναι άκυρο εξορισμού:

-Ως Πρόεδρος της ΕΚΤ είχε κατοχυρωμένες υπερεξουσίες που τις επέβαλλε η Γερμανία στην διαπραγμάτευση του Μάαστριχτ.

-Ως Πρωθυπουργός κοινής αποδοχής σε μια σχεδόν κυβέρνηση εθνικής ενότητας είναι όμηρος των κομμάτων που τον στηρίζουν.

Αν μη τι άλλο η κρίση που ξέσπασε στη Ρώμη διέλυσε τις αυταπάτες για την δυνατότητα του Ντράγκι να σταθεροποιήσει την Ιταλία.

Ανεξάρτητα από την κατάληξη που θα έχει ο θρίλερ της Ρώμης φωτίζει μια Ευρώπη σε δυναμική συνολικής αποσταθεροποίησης.

Στη Βρετανία ο νέος Πρωθυπουργός που θα εκλεγεί στις αρχές Σεπτεμβρίου δεν καλείται να διαχειρισθεί μόνον τις τρέχουσες υποθέσεις αλλά να διατυπώσει μια συνολική στρατηγική για την θέση της χώρας στην Ευρώπη και στον Κόσμο.

Στη Γαλλία, η κυβέρνηση μειοψηφίας έχει συρρικνώσει σε μεγάλο βαθμό το περιθώριο κινήσεων και πρωτοβουλιών του Μακρόν ο οποίος θα δίνει σκληρή μάχη κάθε φορά που η κυβέρνηση θα καταθέτει νομοσχέδιο στη Βουλή.

Σε ατύχημα σε αναμονή μοιάζει και η πολιτική συγκυρία στην Γερμανία με τους Πράσινους να πρέπει να δεχθούν την επιστροφή στον άνθρακα και τους Φιλελευθέρους να επικυρώσουν μια ενδεχόμενη εγκατάλειψη της δημοσιονομικής περιοριστικής πολιτικής.

Όσο θα πλησιάζει ο σκληρός χειμώνας του 2022-23 η αποσταθεροποίηση θα απλώνεται ολοένα και περισσότερο στην Ε.Ε των «27», καθώς ουδείς μπορεί να προβλέψει την διάρκεια των παρενεργειών της σύγκρουσης στην Ουκρανία.

Και βέβαια η εξέλιξη στις ΗΠΑ αν όπως είναι πολύ πιθανό ο Μπάιντεν χάσει τον έλεγχο του Κογκρέσσου στις Ενδιάμεσες Εκλογές του προσεχούς Νοέμβριου θα είναι ένα ακόμη αποσταθεροποιητικό δεδομένο.

Η Τέλεια Καταιγίδα πλησιάζει την Γηραιά Ηπειρο και την Δύση συνολικά που βρίσκονται ήδη στην βαριά σκιά μιας γενικευμένης αποσταθεροποίησης.

Ο Ντράγκι γνωρίζει πολύ καλά ότι το θαύμα του Ιουλίου του 2012 δεν επαναλαμβάνεται δέκα χρόνια αργότερα τον Ιούλιο του 2022.

(Ο Γιώργος Καπόπουλος είναι δημοσιογράφος- διεθνολόγος- Αναδημοσίευση από iEidiseis.gr)